Siergiej Timofiejew

Już

 

Proste my zwierzęta,

Wyprostowane my,

Uparte my zwierzęta,

Chodzimy i pytamy: Pizza? Pizza?

A jesień łamie cytryny

I kruszy dobre czasy,

I my wietrzyki, wietrzyki,

Stoimy w swych nędznych wiatrówkach,

Sportowcy wychudzonej miłości,

I nowa, nowa muzyka pozbawia nas

Wszelkiej, wszelkiej wagi,

I unosimy się, zające, zające,

Nadmuchiwane, czerwone zające,

Już drugiego rodzaju zwierzęta, już.