Janis Sinajko w Helikopterze

W nowym numerze Helikoptera Janis Sinajko w moim tłumaczeniu:

Янис Синайко в моём переводе, в свежем выпуске литературного

журнала Helikopter (Вроцлав), с подборкой избранного „вечнодлящийся дом”:

 

„ludzie wypływają naprzeciw siebie…” / „люди всплывают навстречу друг другу…”

„dziecko wyrasta z ziemi…” / „ребёнок растёт из земли…”

„kwiaty rzucają na niebo…” / „цветы бросают на небо…”

„lwie łapy ciężkie…” / „львиные лапы тяжёлые…”

„nad ranem rozmotując las…” / „к утру разматываясь лес…”

„mów tam gdzie kochasz…” / „говори там где любишь…”

„foliacja języka…” / „слоение языка…”

„w przerwanym oknie…” / „в прерванном окне…”

Młoda poezja ukraińska w Drobiazgach_3

Z cyklu tłumaczeń najnowszej poezji ukraińskiej: Jurij Caplin Yuri Tsaplin Юрий Цаплин, Ania Chromowa Anna Fleitman Chromova Аня Хромова, Janis Sinajko Yanis Sinayko Янис Синайко продолжают цикл публикаций новейшей украинской поэзии в моём переводе, в польском журнале Drobiazgi (Мелочи), где происходят исследования большого в малом.

Jurij Caplin – „Młodzieniec pannę wiezie na sankach…”

Ania Chromowa -52 rodzaje konfitur

Janis Sinajko – „ukrzyżowania szmer i ciężar…”

 

Nowa poezja ze Lwowa w Obszarach Przepisanych

w najnowszym numerze Obszarów Przepisanych, w moim tłumaczeniu: http://obszaryprzepisane.com/…/uplo…/2019/04/OP07_2019-1.pdf

„Noc. Leżymy u granic.” – nowa poezja ze Lwowa / „Ночь. Лежим у границ.” – нова поезія зі Львова: Oleh Bohun Олег Богун, Marta Mokhnatska Марта Мохнацька Yanis Sinayko Янис Синайко, Галина Рымбу, Mykhailo Zharzhailo Михайло Жаржайло у моєму перекладі, у літературному часописі „Obszary Przepisane” (Ставангер, Норвегія):

Ołeh Bohun / Олег Богун

„niedużo trzeba…” / „небагато потрібно…”
„po co ta noc…” / „навіщо ця ніч…”
„w nas swoich…” / „в нас своїх…”
„cienie, po których zachodziłaś…” / „тіні, після яких ти заходила…”
„idziemy przy niej…” / „ми йдемо при ній…”
„przed snem…” / „перед сном…”

(39-41 стор.)

Marta Mochnacka / Марта Мохнацька

„wszystko kolba kukurydzy…” / „все кукурудзяний качан…”
„tato, patrz, dorosłam…” / „тату, дивись, я виросла…”
„biały mężczyzna…” / „білий чоловік…”
„przyprowadź do mnie…” / „приведи до мене…”

(42-43 стор.)

Galina Rymbu / Галина Рымбу

„noc. leżymy u granic” / „ночь. лежим у границ”

(44-45 стр.)

Janis Sinajko / Янис Синайко

„przyjaciele dzwon i kwiaty…” / „друзья колокол и цветы…”
„mężczyzna bez znaków rozpoznawczych…” / „мужчина без опознавательных знаков…”
„powojenne zwierzę i ciuciubabka…” / „послевоенное животное и жмурки…”
„w trupie kamienia…” / „в трупе камня…”
„z głębiny…” / „из глубины…”
„po tej podróży…” / из этого путешествия…”

(47-48 стр.)

Mychajło Żarżajło / Михайло Жаржайло

nie darujcie kwiatom kobiet / не даруйте квітам жінок
„imię mężczyzny zawiera niedopuszczalne symbole…” / „ім’я чоловіка містить неприпустимі символи…”
niemowlęta / немовлята

(49-51 стор.)

Nowa poezja z Ukrainy w Helikopterze

Nowa poezja z Ukrainy

Олег Богун «Молитва / Ołeh Bohun „Modlitwa”

Ольга Брагина «мои токсичные родственники…» / Olga Bragina „moi toksyczni krewni…”

Сергей Войналович «шея цапли повторяет…» / Siergiej Wojnałowicz „szyja czapli…”

Ярослав Головань «Мой Мартьян» / Jarosław Gołowań „Mój Martian”

Михайло Жаржайло «картинка яку ти пестиш…» / Mychajło Żarżajło „obrazek który pieścisz…”

Ия Кива «соседский мальчик не желая быть замеченным…» Ija Kiwa „chłopiec z sąsiedztwa…”

Александр Кочарян «чтобы спать спокойно…» / Aleksandr Koczarian „by spać spokojnie…”

Мирослав Лаюк «Відлюдник і камінь» / Myrosław Łajuk „Eremita i kamień”

Анна Малігон «Я давно хотіла спитати: як тобі, там, потойбік війни?» / Anna Malihon „dawno chciałam zapytać…”

Евгений Пивень «многолетнее облако…» / Jewgienij Piwień „wieloletnią chmurę…”

Антон Полунин «Кто ты такой…» / Anton Połunin „Kim jesteś…”

Янис Синайко «в кронах зимних деревьев…» / Janis Sinajko „w koronach zimowych drzew…”

Аня Хромова «Важливі Речі» / Ania Chromowa „Ważne rzeczy”

Фридрих Чернышёв «женщины в возрасте от 15 до 45…» / Fridrich Czernyszow „kobiety w wieku od 15 do 45 lat…”

Janis Sinajko

***

w koronach zimowych drzew
dusze wielkich zwierząt
dorównują ptakom

może
półprzezroczysty waleń

gałęzie przechodzą na wylot
niczym czarne ostre żyły
ciągną się do miejsca serca

lecz zgroza ruchu
zmiana wzoru

wysoki blady mięsień słońca
kurczy się wpierw
od jeszcze nie wypowiedzianej rany

 

***

w trupie kamienia
mowa

rozpościera zielone skrzydła

 

***

z głębiny

wyrzucony
tańczący ogród

stalowe ważki niosą na sobie
ocalałą kość
praojca

i ty

przed tym ruchem
wyschnięty okrzyk zielony

wszak
nikt
nie powiedział że zatrzepocze muzyka

to w ciebie
nikt
w ogóle niczego
nie powiedział

 

***

po tej podróży
po skałach i soli

zwietrzymy
się

tylko
słowa wypowiedziane
pewnego razu

wrócą

wymacawszy drugą
drogę
z powrotem

w kość

(przekład z j. rosyjskiego)

Janis Sinajko

***

przyjaciele dzwon i kwiaty.
rowery na  starość
wymieniali się
cebulowymi krążkami.

***

mężczyzna bez znaków rozpoznawczych
w kapeluszu japoński detektyw
dwie ciemnozielone bramy
zły obraz
ona zła
nic nie powie i będzie gestykulować
póki nie odejdziesz
i znowu wrócisz w to samo miejsce
z nożem w rękach
otworzyć czarne drzewo
wyjąć twarz orzecha do nikogo niepodobną
tupiącą skórę nieostrymi ustami

***

powojenne zwierzę i ciuciubabka
pachnęli wyraźnie wodą kolońską
patrzyli w okno
póki za oknem ono wciąż rosło
trzymało siebie u siebie w spodniach
trzymało się jak u siebie w spodniach
żywiołowe przeżycie

(przekład z j. rosyjskiego)