Olga Serediuk

* * *

                                                                                                                                    wyhoduję długą długą szyję

by można było z brzegu na dno

opuszczać w gęstą ciepłą ciemną wodę smutne oczy.

                                                                                                                                                                                                                                                                                                    * * *

                                                                                                                                                  oto sekunda

las krąży nie my

trzymasz mnie za ręce

jak gdyby dojrzałe jagody

zniknęły w dłoniach

kręcimy się szybko:

kwiaty rozwijają się więdną

rozwijają się więdną

zwierzęta prowadzą korowód w przeciwną stronę

                                                                                                                                          ludzie piszą do nas listy

a gołębie przeniosły się do miasta

i teraz są listonoszami

                                                                                                                                                  popatrz na tego

ma zbyt małą głowę

i cały czas spada czapka.